و من فراموشش میکنم!

این تیکه از آهنگ شاهین نجفی به شمام حس غرور؛حس روی قله کوه ایستادن میده؟؟«من به یه جایی میرسم واسه یه لحظه دیدنم باید سر و دست بشکنی...من روی قله هام ولی میخای‌ از نو شروع کنی متاسفم عزیزم نمیتونیییی»فکر میکنم...همه ما...توی زندگیمون یه جایی خرد شدیم البته من از اون دسته ادمام که خیلی با انگیزه انتقام و اینا کاری انجام نمیدم.... اما میخام بگم وقتی شروع به تلاش میکنی...توی راه استعدادهات...یه روزی.... یه روزی که اصن معلوم نیست چقدر دوره یا نزدیک...خیلی از آدمای گذشته زندگیتون آرزوی بودن کنارتونو دارنو افتخار میکنن به اینکه یه وقتی کنار شما بودن...همین!ولی افتخار خودمون و عزیزای دلمون بشیم.اونایی که همیشه و هر طوری بودیم کنارمون موندن و دوستمون داشتن و تحملمون کردن!ما بقی آدما حاشیه هستند.فرمون رو نباید دستشون داد و من فراموشش میکنم!...